Cała prawda o dyskopatii

      

 Dyskopatia potocznie nazywana jest wypadnięciem dysku. W rzeczywistości dysk nie ma możliwości przemieszczania się a tym samym "wypadnięcia". Aby zrozumieć istotę problemu należy zacząć od krótkiej charakterystyki budowy anatomicznej dysku. Składa się on z dwóch podstawowych elementów: z pierścienia włóknistego i jądra miażdżystego, czyli struktury znajdującej się wewnątrz pierścienia. Dyskopatia ma miejsce wtedy gdy dochodzi do zmian degeneracyjnych pierścienia włóknistego. W tej sytuacji może dojść do jego naruszenia lub przerwania w skutek czego jądro miażdżyste wydostaje się poza obręb pierścienia. Ból, który towarzyszy owemu schorzeniu spowodowany jest dwoma czynnikami:

- miejscowym stanem zapalnym wynikającym z podrażnienia struktur, które uległy uszkodzeniu

- kontaktem jądra miażdżystego z korzeniami nerwowymi znajdującymi się w kanale kręgowym.

Drugi z wyżej wymienionych problemów jest przyczyną pojawiającej się rwy kulszowej, która bardzo często towarzyszy schorzeniom dysków. Rwa jest właśnie podrażnieniem korzeni nerwowych i tym samym całego nerwu kulszowego. Jest to najdłuższy nerw znajdujący się w naszym ciele. Rozpoczyna się w odcinku lędźwiowym kręgosłupa i biegnie przez całą kończynę dolną. Stąd też objawy rwy kulszowej mogą pojawiać się nawet w łydce.

 Leczenie dyskopatii:

- W pierwszym etapie czyli w tzw. fazie ostrej terapeuta manualny stosuje mobilizacje trakcyjną czyli pewnego rodzaju rozciąganie kręgosłupa. Zbieg ten wykonywany jest w celu odciążenia dysku.

 Dzięki temu stwarza się warunki ku temu by jądro miażdżyste mogło stopniowo przemieszczać się do wewnątrz pierścienia.

- W niektórych przypadkach stosuje się również ćwiczenia według Robina McKenziego w celu mechanicznego wprowadzenia jądra miażdżystego na swoje miejsce

- Terapie warto wspomóc przyjmowaniem odpowiednich leków przeciwzapalnych

-Gdy stan ostry minie terapeuta może wykonać zabieg manipulacji popularnie zwany wstawianiem dysku. Uściślając jest to zabieg odblokowania nieprawidłowo funkcjonującego segmentu kręgosłupa.

-W stanach przewlekłych bardzo ważnym elementem leczenia jest przywrócenie prawidłowego napięcia i długości mięśni przykręgosłupowych. W tym calu stosuje się najczęściej  tzw. masaż głęboki.

Czas leczenia uzależniony jest od zaawansowania zmian zwyrodnieniowych dysku a także od indywidualnych cech anatomicznych pacjenta. Waha się od 2-3 tygodni nawet do kilku miesięcy. Przy całkowitym przerwaniu pierścienia włóknistego konieczne jest leczenie operacyjne.