czwartek, 24 października 2013

Nastawianie kręgosłupa – co to właściwie oznacza? fakty i mity

Nastawianie kręgosłupa to w fachowej nomenklaturze medycznej tzw. „ Manipulacje”

Często zabiegi te budzą obawę wśród pacjentów pomimo, iż dość dobrze znana jest skuteczność takiej terapii. Przyczyną tych wątpliwości jest fakt, że takimi zabiegami kiedyś bardzo powszechnie zajmowali się tzw. kręgarze czyli osoby bez wykształcenia medycznego. Pracują oni często wyłącznie intuicyjnie  i stąd biorą się komplikacje spowodowane niewłaściwym wykonaniem zabiegu. Terapia wykonywana przez wykwalifikowana kadrę medyczną wiąże się z dużo mniejszym ryzykiem powikłań niż zastosowanie najprostszej nawet farmakoterapii, a tym bardziej leczenia chirurgicznego.

Na czym polega owe nastawianie?

Manipulacja ma na celu odblokowanie segmentów ruchowych, czyli przywrócenie właściwej ruchomości stawu i zniesienie bólu. Dzięki temu nie tylko możemy swobodnie i bezboleśnie poruszać daną strukturą. Uruchomienie stawu powoduje szereg korzystnych zmian, które zachodzą na drodze odruchowej dzięki połączeniom Centralnego Układu Nerwowego z danym segmentem. Przywracając ruchomość stawu, uruchamiamy właściwy przepływ impulsów nerwowych i dzięki temu automatycznie rozluźniają się nadmiernie napięte mięśnie. Odblokowanie stawów między czaszką a kręgosłupem powoduje likwidowanie bólów i zawrotów głowy a uruchomienie przejścia szyjno-piersiowego może wyeliminować bóle barków. Bardzo trafnym przykładem jest często spotykana rwa kulszowa. Dzięki odblokowaniu stawów kręgosłupa lędźwiowego uzyskujemy właściwą ruchomość między kręgami i tym samym zwalniamy nacisk dysku na korzeń nerwu kulszowego. W efekcie likwidujemy objawy rwy kulszowej a wiec bólu promieniującego do kończyny dolnej. Jest to tylko jeden z wielu przykładów leczniczego działania manipulacji, które są zabiegami o bardzo dużej skuteczności i cieszą się dużym uznaniem w świecie współczesnej medycyny opartej na badaniach naukowych.


Warto zastanowić się w czyje ręce oddajemy swój kręgosłup. Istnieją bowiem istotne różnice w technice zabiegów manipulacyjnych, które mają decydujący wpływ na skuteczność, bezpieczeństwo i komfort terapii.

Obecnie wyróżnia się dwa typu zabiegów związanych z nastawianiem stawów:
-Manipulacje krótkodźwigniowe
-Manipulacje długodźwigniowe



Pierwsza z metod jest oparta na zabiegach całkowicie bezpiecznych, skutecznych i co równie ważne bezbolesnych. Wymaga ona od terapeuty biegłej znajomości anatomii i biomechaniki stawów gdyż konieczne jest ustawienie segmentu ruchowego w takiej pozycji, by można dokonać pchnięcia manipulacyjnego, które powoduje przywrócenie ruchomości segmentu daleko od bariery anatomicznej stawu. Dlaczego jest to tak ważne? Ponieważ dzięki temu nie ma możliwości uszkodzenia więzadeł, mięśni i struktur stawowych.

Manipulacje długodźwigniowe mogą być niebezpieczne, ponieważ w czasie zabiegu przekracza się barierę anatomiczną stawu. Efekty są podobne, ale bezpieczeństwo zabiegu jest niskie. Terapia jest bolesna, a ból nią spowodowany może utrzymywać się nawet kilka dni. Te techniki wykorzystywane są przez tzw. kręgarzy, ale także niestety wciąż przez niektórych fizjoterapeutów i chiropraktyków. Stąd też oddając swój kręgosłup w ręce terapeuty warto zapoznać się z jego wykształceniem i kompetencjami, a także poznać podstawowe założenia technik terapeutycznych, które stosuje.
Poniżej zamieszczam link do prezentacji, stworzonej przez doświadczonych lekarzy, która przedstawia teoretyczne założenia dotyczące zabiegów manipulacyjnych, a także jasne i obrazowe porównanie skuteczności i bezpieczeństwa terapii krótko i długodźwigniowych.

                                      

czwartek, 10 października 2013

Fizjoterapia - Medycyna? Nauka? Sztuka?


Fizjoterapia powstała już ponad 300 lat p.n.e. Prekursorem tej dziedziny medycyny był Hipokrates, który był autorem słynnego cytatu: „Cała wiedza medyczna ma dwa potężne słupy, na których się wspiera. Są nimi aktywność fizyczna i dietetyka”. Od tego momentu leczenie fizykalne równolegle do szeroko rozumianej medycyny rozwija się, ewoluuje i zatacza coraz szersze kręgi poszerzając zakres kompetencji.
Współcześnie kompetentny fizjoterapeuta opiera się na koncepcji Evidence Based Medicine, czyli medycynie opartej na dowodach naukowych. Terapeuta musi mieć szeroką wiedzę z zakresu anatomii, biomechaniki i fizjologii ludzkiego organizmu. Powinien zgłębiać także nauki pokrewne takie jak biochemia czy dietetyka. Dopiero na solidnych podstawach teoretycznych można rozwijać praktyczne umiejętności stawiania diagnozy i leczenia. Ponadto skuteczność i bezpieczeństwo wszystkich stosowanych technik terapeutycznych powinna być potwierdzona rzetelnymi badaniami naukowymi.
Fizjoterapeuta musi zatem poruszać się w świecie medycyny i nauki. Jednakże leczenie manualne to także w pewnym sensie uprawianie sztuki w rozumieniu zarówno medycznym jak i w kontekście metafory związanej ze sztuką artystyczną. Fizjoterapia, a w szczególności jedna ze specjalizacji w obrębie owego zawodu jaką jest terapia manualna, wymaga pewnego wyczucia i wsłuchiwania się w ludzki organizm. Terapeuta powinien postępować zgodnie z wiedzą medyczną, jednakże musi także być wyczulony na wszystkie sygnały, które wysyła leczona tkanka, narząd czy też werbalizuje sam pacjent. Dzięki temu fizjoterapeuta może na bieżąco modyfikować techniki terapeutyczne, by były one jak najskuteczniejsze w danym, konkretnym przypadku, ponieważ każdy człowiek jest biologiczną indywidualnością zarówno na poziomie mentalnym jak i somatycznym.