Choroba Zwyrodnieniowa Stawów - Skuteczne sposoby leczenia

Choroba Zwyrodnieniowa Stawów jest bardzo częstym schorzeniem wśród populacji ludzkiej. Zmiany patologiczne chrząstki stawowej mogą mieć różną przyczynę. Najczęściej są to czynniki genetyczne, reumatoidalne, wady anatomiczne stawów, a także kumulujące się w ciągu wielu lat mikrourazy wewnątrz stawowe. Zmiany patologiczne charakterystyczne dla tej choroby ma ponad 60% ludzi po 65 roku życia. Pomimo, że osoby dotknięte tym schorzeniem to osoby starsze coraz częściej obserwuje się powyższe dolegliwości już po 30 roku życia.
  

 



     Ruch - wróg nr 1 zmian patologicznych w stawach ! 

Umiarkowana, regularnie podejmowana aktywność fizyczna jest niezbęna dla zachowania zdrowych stawów. Ruch stymuluje wytwarzanie mazi stawowej, a rytmiczne zmiany nacisku na chrząstkę stawową powodują zwiększony dopływ krwi i składników odżywczych do tej struktury. Ponadto aktywność fizyczna ułatwia utrzymanie prawidłowej masy ciała co ma niebagatelne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania stawów. Ruszać się warto również ze względu na kondycje układu mięśniowego. Silne i elastyczne mięśnie skutecznie odciążają stawy co chroni je przed nadmiernymi obciążeniami. Druga strona medalu to aktywność fizyczna niedostosowana do możliwości organizmu. Zbyt intensywne ćwiczenia, nie dostosowane do wieku i możliwości funkcjonalnych  organizmu mogą przynieść więcej szkody niż pożytku. Dlatego przed rozpoczęciem ćwiczeń warto zajrzeć do fachowej literatury lub udać się po poradę do specjalisty.

        Dieta, suplementy, leki

O prewencji Choroby Zwyrodnieniowej Stawów warto pomyśleć już teraz niezależnie od tego ile masz lat drogi czytelniku. Im wcześniej tym lepiej. Pierwszym etapem jest wyżej opisana aktywność fizyczna. Drugim, równie istotnym jest dieta. Liczne badania naukowe wykazują, iż dieta bogata w kwasy omega 3, 6, glukozaminę i kawas hialuronowy może znacząco przeciwdziałać powstawaniu zmian zwyrodnieniowych stawów. Istotna jest również prawidłowa ilość spożywanych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach czyli A,D,E. Jeżeli już cierpimy z powodu owej choroby warto rozważyć również przyjmowanie wyżej wymienionych substancji w postaci suplementów. Coraz popularniejszą formą odbudowy chrząstki stawowej jest kuracja kwasem hialuronowym precyzyjnie podawanym do stawowo za pomocą zastrzyków. Dla uśmierzenia dolegliwości bólowych warto wspomagać się lekami przeciwbólowymi. Skutecznymi substancjami są tzw NLPZ czyli niesteroidowe leki przeciwzapalne do których należy np ibuprofen. Oprócz działania przeciwbólowego wykazują także działanie przeciwzapalne a tym samym ograniczają procesy zapalne błony maziowej. Nie warto natomiast stosować paracetamolu, który działa słabo przeciwbólowo i nie wykazuje działania przeciwzapalnego. Należy pamiętać, że każdy lek ma skutki uboczne dlatego przewlekłe przyjmowanie jakichkolwiek substancji leczniczych, nawet tych dostępnych bez recepty, powinno być skonsultowane ze specjalistą.

       Fizjoterapia i Terapia Manualna

Terapia Manualna ma do zaoferowania szereg technik terapeutycznych mających ogromny wpływ na funkcjonowanie stawów. Terapia podejmowana w Chorobie Zwyrodnieniowej Stawów jest wielokierunkowa i ma na celu z jednej strony doraźne złagodzenie dolegliwości bólowych i poprawę sprawności ruchowej z drugiej natomiast w znaczący sposób opóźnia rozwój choroby wyraźnie hamując progres zmian zwyrodnieniowych. Terapeuta Manualny dokonuje badania i  oceny stanu funkcjonalnego stawu i dobiera najbardziej efektywne techniki dla danego pacjenta. W procesie terapeutycznym Choroby zwyrodnieniowej Stawów stosuje się miedzy innymi:

- Mobilizację mająca na celu uelastycznienie torebki stawowej
- Trakcję stałą dla odciążenia i zwiększenia przestrzeni między powierzchniami
  stawowymi.
- Trakcję pulsacyjną, która powoduje zwiększenie ukrwienia i poprawę odżywienia
   chrząstki stawowej.
- Manipulację w przypadkach zablokowania stawu lub zakleszczenia błony maziowej
- Masaż dla zwiększenia ukrwienia i rozluźnienia tkanek okołostawowych
- Ćwiczenia czynne usprawniające funkcjonowanie stawów i mięśni


Choroba Zwyrodnieniowa Stawów nie musi być czynnikiem skazującym na nieuchronną utratę sprawności. Nie wierzcie osobom, które mówią "taka jest starość, trzeba się przyzwyczaić". Sprawność fizyczna daje poczucie niezależności, komfortu i satysfakcji z życia. Warto walczyć o to by tego nie utracić.
           

Cała prawda o dyskopatii

      

 Dyskopatia potocznie nazywana jest wypadnięciem dysku. W rzeczywistości dysk nie ma możliwości przemieszczania się a tym samym "wypadnięcia". Aby zrozumieć istotę problemu należy zacząć od krótkiej charakterystyki budowy anatomicznej dysku. Składa się on z dwóch podstawowych elementów: z pierścienia włóknistego i jądra miażdżystego, czyli struktury znajdującej się wewnątrz pierścienia. Dyskopatia ma miejsce wtedy gdy dochodzi do zmian degeneracyjnych pierścienia włóknistego. W tej sytuacji może dojść do jego naruszenia lub przerwania w skutek czego jądro miażdżyste wydostaje się poza obręb pierścienia. Ból, który towarzyszy owemu schorzeniu spowodowany jest dwoma czynnikami:

- miejscowym stanem zapalnym wynikającym z podrażnienia struktur, które uległy uszkodzeniu

- kontaktem jądra miażdżystego z korzeniami nerwowymi znajdującymi się w kanale kręgowym.

Drugi z wyżej wymienionych problemów jest przyczyną pojawiającej się rwy kulszowej, która bardzo często towarzyszy schorzeniom dysków. Rwa jest właśnie podrażnieniem korzeni nerwowych i tym samym całego nerwu kulszowego. Jest to najdłuższy nerw znajdujący się w naszym ciele. Rozpoczyna się w odcinku lędźwiowym kręgosłupa i biegnie przez całą kończynę dolną. Stąd też objawy rwy kulszowej mogą pojawiać się nawet w łydce.

 Leczenie dyskopatii:

- W pierwszym etapie czyli w tzw. fazie ostrej terapeuta manualny stosuje mobilizacje trakcyjną czyli pewnego rodzaju rozciąganie kręgosłupa. Zbieg ten wykonywany jest w celu odciążenia dysku.

 Dzięki temu stwarza się warunki ku temu by jądro miażdżyste mogło stopniowo przemieszczać się do wewnątrz pierścienia.

- W niektórych przypadkach stosuje się również ćwiczenia według Robina McKenziego w celu mechanicznego wprowadzenia jądra miażdżystego na swoje miejsce

- Terapie warto wspomóc przyjmowaniem odpowiednich leków przeciwzapalnych

-Gdy stan ostry minie terapeuta może wykonać zabieg manipulacji popularnie zwany wstawianiem dysku. Uściślając jest to zabieg odblokowania nieprawidłowo funkcjonującego segmentu kręgosłupa.

-W stanach przewlekłych bardzo ważnym elementem leczenia jest przywrócenie prawidłowego napięcia i długości mięśni przykręgosłupowych. W tym calu stosuje się najczęściej  tzw. masaż głęboki.

Czas leczenia uzależniony jest od zaawansowania zmian zwyrodnieniowych dysku a także od indywidualnych cech anatomicznych pacjenta. Waha się od 2-3 tygodni nawet do kilku miesięcy. Przy całkowitym przerwaniu pierścienia włóknistego konieczne jest leczenie operacyjne.